თუ ადამიანი ნამდვილად თავისუფალია, თავისუფალია, როგორც ღვთის მსგავსება აქედან გამომდინარე ჩვენ აუცილებლად მივდივართ დასკვნამდე რომ ღმერთის მიერ დასაწყისში შექმნილი სუფთა პოტენცია და ყველაფერი, რაც შემდეგ მოსდევს ადამიანის ცხოვრებას, უკვე აღარ გამომდინარეობს მხოლოდ შემქმნელი ღმერთისაგან არამედ ყველა ადამიანის – პიროვნების თავისუფლებიდანაც. ყოველი ჩვენთაგანი თავისუფალია დაეთნხმოს ღმერთს, თვისუფალია არჩევანში შეუერთდეს უფალს სიყვარულში ან უარყოს ის.
უფალი ყველგან მყოფი და ყოვლის შემძლე ჩვენთანაა სადაც არ უნდა ვიყოთ, ის სიყვარულით გვეძებს, გვეძახის, გვითმენს, გველოდება… და არასდროს ძალადობს ჩვენს თავისუფლებაზე, პატივს გვცემს, თითქოს მისი თანასწორნი ვიყოთ, ყველა შემთხვევაში ის ურთიერთობს ჩვენთან როგორც თანასწორთან და არაფერს სხვას არ ელოდება ჩვენგან გარდა იმისა რომ დაგვინახოს ჩვენ ყველაფერში მის მსგავსად… მე ასე მესმის გამოცხადება ქრისტეში, რომელიც როგორც ადამიანიც დაჯდა მამის მარჯვნივ.
