პიროვნული ღმერთის გამოცხადება – „მე ვარ ღმერთი, მყოფი რომელი ვარ“ (გამოსვლა 3:14),
გამორიცხავს მის შემეცნებას მეცნიერული დაკვირვების ფორმით. ჩვენ ვიცით უფალი მხოლოდ იმიტომ, რომ ჩვენ ვცოცხლობთ მასში და ის ცოცხლობს ჩვენში. უფლის ცნობა მასში მყოფობით ატარებს კონკრეტულ ხასიათს – ჩვენ ვგრძნობთ მას შინაგანად, ჩვენ შეგრძნებითად გვახსოვს ის, მინდა ვთქვა, რომ მთელი არსება მოცულია მისით, მიუხედავად იმისა, თუ რას ვაკეთებ: ვსაუბრობ, ვწერ მასზე, თუ ვსაუბრობ ძმასთან, ვიცი, რომ ვცოცხლობ მე – პიროვნება. გარდა ამისა, არც ჩემს ტვინს და არც ჩემს სხეულს არ შეუძლია ღმერთის შეცნობა, ეს მე – პიროვნება ვარ ის, რომელიც ვდგავარ პირისპირ ყოვლისშემძლე უფლის წინაშე მლოცველი, პიროვნება პიროვნებასთან, სული სულთან. საუბარია ცოცხალ ღმერთზე, რომელიც მაუწყებს მე თავის ცხოვრებას ჩემი არსებობის ყველა ეტაპზე.
წმ. სოფრონ ესექსელი. წყარო: წიგნი: ქრისტიანული ცხოვრების საიდუმლოებანი (გამომცემელი: წმ. იოანე ნათლისმცემლის სახელობის მონასტერი, ესექსი)
